Anderzijds stimuleert het ook het brein van de paarden. Net zoals bij de mens zijn stappen en lopen ook bij paarden een automatische handeling. Wij hoeven niet na te denken over welke voet we eerst zetten, onze hersenen doen dat spontaan. Paarden beseffen hierdoor niet altijd dat ze 4 benen hebben. Het plaatsen van obstakels in de weide doet paarden nadenken over hoe ze het obstakel zullen nemen (coördinatie benen, inschatting diepte/verte, beenplaatsing, …). Ze zijn ‘onbewust’ actief aan het werk, hierdoor spreken we over ‘passieve’ fysio.
In een gangpad dat de paarden vaak gebruiken om bij hun water te komen, liggen er als obstakel boomstammen van verschillende diktes op verschillende afstanden van elkaar. De paarden kunnen ook kiezen voor een ander, langer pad. Wat ze ook kiezen, het opzet ‘meer bewegen’ is telkens geslaagd. De boomstammen liggen niet vast waardoor ze soms verschuiven bij het manipuleren door de paarden. Dat zorgt ervoor dat de paarden moeten ‘blijven opletten’. De boomstammen sluiten aan bij de natuurlijke omgeving van de paarden. Ze kunnen er ook aan knabbelen en zich eraan krabben, twee belangrijke bezigheden voor paarden.
Onze hovenier Dieter en een cliënt zorgden voor het plaatsen in de weide van 14 reeds afgezaagde boomstammen die elders geen nut meer hadden. De paarden waren zeer nieuwsgierig en gingen meteen de uitdaging aan! Dezelfde dag nog gingen er 2 paarden over in looppas, teken dus van een goede oog-beencoördinatie.